Agorafobia - piękna, otwarta i... przerażająca przestrzeń!

(gr. αγοράφόβος) - lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, wyjściem z domu, wejściem do sklepu, tłumem, miejscami publicznymi, samotnym podróżowaniem, połączony często z antycypacją ataku lęku w unikanej sytuacji. Częstą cechą zarówno obecnego, jak i poprzednich epizodów jest występowanie lęku napadowego.

Częstość występowania: ok. 7% kobiet i 3,5% mężczyzn cierpi na agorafobię.

Jako dodatkowe cechy zaburzenia spotyka się również często objawy depresyjne, natręctwa i fobie społeczne.

Fobią odwrotną do agorafobii jest klaustrofobia - lęk przed przebywaniem w ciasnych lub zamkniętych pomieszczeniach.

Jak to leczyć?
Po stwierdzeniu u siebie Agorafobii powinniśmy starać się przełamywać lęk, stawiać czoło sytuacjom, obserwować siebie. Każdy, nawet najmniejszy sukces powinien być przez nas zapamiętany (najlepiej odnotowany), i kiedy pojawi się ewentualna porażka, przywołać sobie te sukcesy. Człowiek z zaburzeniami lękowymi bowiem 'lubi' po porażce startować od zera. Zapomina o tym, że coś osiągnął, i kiedy coś nie wyjdzie, mogą pojawiać się stany depresyjne, których objawami będzie utrata wiary we własne możliwości, brak chęci i motywacji. Kiedy zauważymy u siebie podobne objawy, wskazana jest wówczas wizyta u psychologa. Może ona nam wyjść tylko na zdrowie. Często nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z pewnymi problemami, i nie powinniśmy tego ukrywać.


Brak komentarzy: